Beaufort Buiten de Grenzen : Bezoek aan het Zwin

Buiten De Grenzen kiest voor een totaalproject langs de kust, waarbij een solotentoonstelling van het collectief A Dog Republic onder leiding van de 91e jarige architect, urbanist en ontwerper Yona Friedman wordt gecombineerd met een groepstentoonstelling op drie provinciale locaties: 

Het Zwin Natuurcentrum aan de oostkust, Raversyde in het midden en het bezoekerscentrum De Nachtegaal met de omringende Oosthoekduinen aan de westkust. Op deze drie locaties komen de inhoudelijke verhalen van meer dan 35 kunstenaars samen met de voorstellen van A Dog Republic.

Het Zwin is één van de bekendste natuurreservaten van Vlaanderen, gelegen aan de Belgische kust op de grens met Nederland. Het heeft een unieke fauna en flora. Jaarlijks strijken er duizenden vogels neer om te broeden, te overwinteren en naar voedsel te zoeken. 

Er zijn ook veel zeldzame planten in het natuurgebied te vinden, door een voortdurende invloed van zoute zeewater overleven er hier verschillende soorten die elders aan de Belgische kust nog amper te vinden zijn. 

Het nieuwe ZWIN natuurcentrum, een prachtig bezoekerscentrum, 

opent zijn deuren pas in het voorjaar van 2016.

De kiosk van A Dog Republic

Hierdoor is er tijdens Beaufort ook geen parking nabij het kunstparcours. Parkeer u in de Zwinlaan of Bronlaan.  Na een halfuurtje stappen kom je aan bij de kunstwerken van Beaufort Buiten de Grenzen. 

Op het einde van het zenopad kan in de kiosk van A Dog Republic, die dienst doet als infopunt, een toegangskaart en bijkomende informatie gekocht worden. Je krijgt er ook een plattegrond mee met een overzicht van de werken.

A Dog Republic, Musée Promenade, Laboratory, 2011

20.000 Gun Shells is een werk uit 2011 en pronkte vorig jaar nog op het jaarlijkse Art Basel in Zwitserland. De vloer ligt bezaaid met duizenden rondgestrooide goudkleurige kogelhulzen. Wie hoge hakken draagt vindt zichzelf benadeeld in deze ruimte: bedoeling is dat de toeschouwer door de holsters heen wandelt, wat voor veel bezoekers in een nogal glibberige en onhandige ervaring resulteert. Bijgevolg klinkt het, buiten de ruimte, voortdurend alsof er glazen stukgegooid worden.

      OTTO BERCHEM   Islands of the Past, 2015

Het is niet mogelijk om het werk van Berchem te doorgronden zonder de notie van media hierbij te betrekken. Media hebben bij Berchem altijd een duidelijke rol gespeeld doorheen zijn werk en leven. Dit gaat gepaard met zijn fascinatie voor synesthesie. Deze zeldzame aandoening is een vermenging van de zintuigen die ervoor zorgt dat onder andere kleuren kunnen geproefd worden en muziek bijvoorbeeld aan kleuren en letters kan worden gekoppeld. Hierdoor vormt het onderzoek naar de relatie tussen kleur en ervaring een belangrijke leidraad doorheen zijn werk. Zo ontwikkelde Berchem een kleurenalfabet die bepaalde concepten of literaire figuren op een visuele manier kan voorstellen. Voor Beaufort Buiten de Grenzen creëerde Berchem iets dat hier op inspeelt, een gekleurde vlaggenslinger met de woorden Islands of the Past. 

Mark Wallinger "Beyond a Boundary"

In navolging van zijn vroege werk over Britse tradities stelt Mark Wallinger voor Beaufort Buiten de Grenzen een bijzonder project voor, een traditioneel cricket scorebord. Dergelijke scoreborden zijn een vertrouwd gezicht op cricketvelden in het Verenigd Koninkrijk. Voor het eerst gespeeld in de 16de eeuw ontwikkelde cricket zich, tegen het einde van de 18de eeuw, tot de nationale sport van de Britten. De uitbreiding van het Britse Rijk leidde tot het internationaliseren van het spel waardoor cricket ook een overzeese bezigheid werd. Enkele jaren geleden echter kwam aan het licht, via nieuw wetenschappelijk onderzoek, dat cricket niet Brits was, maar dat het was geïmporteerd door immigranten uit Noord-België. Een gedicht, uit circa 1553, deed vermoeden dat het spel afkomstig was uit Vlaanderen. Ondanks het feit dat velen hier aan twijfelden zorgde deze ontdekking voor heel wat opschudding en bevraagde het tevens de oorsprong van algemeen aanvaarde tradities.

Iconostase en gribouilli, 2015

In Het Zwin plaatst A Dog Republic een paviljoen voor vogels. Mensen mogen ernaar kijken, maar kunnen het niet betreden. In de vormgeving komen de tekeningen en de architecturale prototypes van Musée Promenade samen: het is een gribouilli of krabbel in 3D uitgewerkt, de schets wordt een ontwerp. Deze Iconostase en Gribouilli was eerder al te zien in M HKA (Antwerpen, 2013) en Universität der Künste (Berlijn, 2014).   

Na ons bezoek rijden we naar Blankenberge, waar we lunchen op de Pier. 

Blankenberge ontwikkelde zich in de negentiende eeuw tot een toeristische badplaats en beschikt inmiddels over een ongeëvenaard aanbod familieattracties en bezienswaardigheden. Maar de stad beschikt daarnaast tevens over een enorm boeiend architecturaal patrimonium: uit de Belle Epoqueperiode treffen we hier niet alleen woningen aan, ook de zogenaamde Paravang: een windscherm met zitbanken van waar men zicht heeft op de bootjes in de haven en het Leopoldspark. Ook de in 2003 heropende pierpromenade is een bezienswaardigheid, net als het Huisje van Majutte en de Palais du Comte Jean.

Daarna bezoeken we de architectuurtentoonstelling in de Sint-Rochuskerk.

een foto van foto

We rijden nog naar Leffinge, dat aan het Beaufort project deelneemt.

EXPO LATFINGA 

Pioniersdorp op de grens van land en zee

De neogotische Onze-Lieve-Vrouwekerk van Leffinge werd gebouwd in 1877/1879 naar plannen van architect Antoine Verbeke uit Brugge. Ze verving een bouwvallige romaans/gotische voorganger. 

De initiatiefnemer was de Brugse bisschop Faict die van Leffinge afkomstig was. De 13 torens van het gebouw verwijzen naar zijn geboortejaar (1813). Omwille van deze achtergrond, en ook omwille van de afmetingen, wordt deze kerk vaak ook de 'Kathedraal van het Noorden' genoemd. Ze werd als monument beschermd in 1976.

De voorbije jaren vonden er in Leffinge (deelgemeente van Middelkerke) enkele archeologische opgravingen plaats, de recentste vorige zomer op de site van de vroegere pastorij… Nog maar eens werd aangetoond dat dit – ogenschijnlijk doorsnee – dorpje een van de oudste nederzettingen aan onze kust is en kan bogen op een hele lange en rijke geschiedenis. Een verleden dat voor een groot deel in het teken staat van het leven in de nabijheid van of, zo u wil, van de strijd tegen het water.

Samen met Beaufort wordt er opnieuw kunst naar het festival gebracht.

 Het kunstwerk, Vitraux van A Dog Republic wordt drie maanden in de kerk geplaatst (ze voorzien de Katedraal van het Noorden van gekleurde glasramen, waardoor het interieur terug in een feeëriek en intiem licht baadt) waardoor mensen de weg zullen vinden naar Leffinge als ze het parcours van Beaufort afleggen.