Bezoek aan het kasteel van Loppem

Het Kasteel van Loppem,  soms het Kasteel van Caloen genoemd;

Dit imposante kasteel is een van de belangrijkste creaties van de neogotiek in België. Het is tussen 1859 en 1862 gebouwd in opdracht van Charles van Caloen en Savina de Gourcy. Architecten waren de Engelsman Edward Pugin en Jean-Baptiste de Béthune, de gangmaker van de neogotiek in België. De interieurs en decoratie zijn van een uitzonderlijke artistieke kwaliteit en beladen met christelijke symboliek. Het kasteel bevat rijke kunstcollecties vanaf de Middeleeuwen tot nu.  

Op de plaats van het kasteel stond in 1756 het Loppemse pastoriegoed en vanaf ca. 1778 het fraaie classicistische landhuis van de familie de Potter, dat in 1858 gesloopt werd.

Op het einde van de 1ste WO verblijft Koning Albert I hier met zijn familie en wordt de fameuze 'regering van Loppem" gevormd, de eerste drieledige regering die o.m. het algemeen stemrecht invoert.  

Het kasteel ligt midden in een sfeervol, romantisch park van ruim 20 ha met vijvers, grotten, een merkwaardig doolhof en talrijke bijgebouwen.

  

MA Festival afsluit evenement : Vélo Baroque Zondag 9 augustus

Een prachtige zonnige dag om de "Vélo Baroque"  tocht aan te vangen.

Het begint met een concert van het "Royal Wind Music" ensemble in de Kamermuziekzaal van het Concertgebouw.

 The Royal Wind Music is een uniek consort van renaissanceblokfluiten, in 1997 opgericht door Paul Leenhouts. Het ensemble bespeelt consortinstrumenten van Adriana Breukink en Bob Marvin, variërend van een vijftien centimeter kleine sopranino tot aan een drie meter lange subcontrabasblokfluit. De dertien leden van het ensemble, afkomstig uit Duitsland, Engeland, Finland, Hongarije, Nederland, Oostenrijk, Spanje en Portugal, studeerden allen aan het Conservatorium van Amsterdam.

Het volgende concert vindt plaats in het Entrepot.

Daarna fietsen we naar de Sint-Pietersplas, waar het O'Brass ensemble optreedt in een tent, terwijl het publiek zich kan neerzetten op de plaids om te lunchen.

We eten onze lunch onderweg naar Zuienkerke

In de kerk stampvolle kerk van Zuienkerke treedt het ensemble Mare Nostrum op.

  In de kerk van Meetkerke is er, zoal overal, nog maar weinig plaats om het concert van het Duo Satin & Raskin bij te wonen. 

Vooraleer terug te keren voor de afsluit in het Concertgebouw is er nog een concert in de Ryelandt zaal 

Geneviève Foccroulle aan de speelgoedpiano

Het afsluitconcert door Les Passions de l'Ame heeft plaats in de grote zaal van het Concertgebouw 

200 jaar Damse Vaart

HET VERHAAL VAN DE DAMSE VAART

De Damse Vaart, ook het Napoleonkanaal genoemd en misschien wel ’s lands meest pittoreske kanaal, mag dan dankzij ‘200 jaar slag bij Waterloo’ in de kijker staan, zijn geschiedenis is heel wat ouder. 

Historicus Jan Hutsebaut vertelt het verhaal van een bijzonder kanaal. Een verhaal doorspekt met krijgsgevangenen, burenruzies en stadsdelen die verdwijnen.

Damme, de eerste belangrijke haven van Vlaanderen

Deze historie begint in 1134 wanneer een reeks overstromingen het bestaande geulenstelsel omtoveren tot de Zwingeul die vertrekt aan het huidige Zwinreservaat om in Sluis een bocht te nemen en zo tot in Damme te reiken.

Getijdengeulen
In de 9e eeuw staat Brugge via getijdengeulen in verbinding met de zee.

“Damme was het verst bevaarbare punt en al heel snel, zo rond 1180, werd, in opdracht van Brugge, een kanaal gegraven tussen Damme en Brugge zodat Brugge over een zeehaven kon beschikken”, weet Jan Hutsebaut. 
In de 12de, 13de eeuw floreert Damme en de stad groeit uit tot de eerste belangrijke haven van Vlaanderen, voorhaven van Brugge en Gent. 

Het Zwin & het Reiekanaal
Vanaf 1180 varen zeeschepen het Zwin op tot Damme.
Dan gaat het per binnenschip via het Reiekanaal naar Brugge

“Eeuwen later verzandt de Zwingeul en de steeds grotere schepen geraken niet meer tot in Damme, de havenfunctie wordt overgenomen door onder andere Sluis. 
In Sluis worden goederen overgeladen op kleinere schepen die dan via Damme naar Brugge kunnen koers zetten. Maar ook die oplossing verzandt.” 

Zeeschepen varen tot Sluis. 
Dan gaat het per binnenschip langs de verzande Zwingeul
en het Reiekanaal naar Brugge.

Er volgt een drastische aanpak van het probleem. “Naast de oorspronkelijke geul wordt een tweede kanaal gegraven, de Verse Vaart genoemd, en wanneer de relaties tussen Brugge en Damme wat bekoelen, graaft Brugge zelfs een kanaal rond Damme.” 

De Verse Vaart, het nieuwe Brugse zeekanaal.
Het kanaal maakt een grote bocht rond Damme.

Reproductie van kaart van Jacob van Deventer (1550-1560)

De Korenmarkt is in de Middeleeuwen het grootste stadsplein in Damme.

Het verdween bij de aanleg van de Damse vaart.

In de woelige 16de eeuw krijgt Damme zijn vestingen en wordt zowel de geul als het kanaal voor een stuk afgesloten. Op het einde van de 18de eeuw beschikt Damme wel over waterlopen en kanalen, op sommige plekken zelfs twee naast elkaar, maar van scheepvaart is er nog weinig sprake. 
De verbinding Brugge-Damme-Sluis is al lang niet meer bevaarbaar.

1623 :  Sinds Sluis in het buitenland ligt, 
loopt de verbinding tussen Brugge en de zee over Oostende. 

De plannen van Napoleon

Dat is de toestand die Napoleon aantreft. De kleine Franse krijgsheer kan niet meer op de Noordzee en wil kost wat kost een verbinding tussen Duinkerke en Antwerpen, zijn twee oorlogshavens. “Precies daarom wou hij een kanaal graven dat Brugge via Sluis met Breskens verbond zodat hij via de Westerschelde Antwerpen kon bereiken. Een militaire reden dus, maar Napoleon had ook economische motieven: via die nieuwe vaarroute konden immers ook goederen getransporteerd worden. 

Kruiwagen met rijshout en spade

Wanneer Napoleon in 1814 voor het eerst verslagen wordt, is het kanaal nog niet af. Hier en daar is wel een stuk klaar. Het stuk tussen Brugge en Damme is af, net zoals het stuk voorbij Damme tot voorbij De Siphon. Maar de werkzaamheden worden gestaakt. Napoleon belandt in Elba en wanneer België in 1815 bij Nederland gevoegd wordt, komt het onafgewerkte kanaal niet meteen ter sprake. 

“Maar al snel wordt Napoleons idee weer opgepikt en in 1817 volgt een aanbesteding, in 1818 wordt verder gegraven. Sterker nog, het kanaal snijdt dwars door Damme en de stad wordt zowat gehalveerd. Bestaande vaarten worden opgevuld, de Korenmarkt verdwijnt, kortom de komst van dat nieuwe kanaal laat grote sporen na.”

Tot in Sluis

Er wordt traag maar gestaag verder gegraven tot op 1 kilometer voor Sluis. Napoleon was van plan om Sluis links te laten liggen want hij wilde zo efficiënt mogelijk Breskens bereiken. “De Nederlanders volgen Napoleon gedeeltelijk. Geen kanaal tot in Sluis dus. Hun redenen zijn onbekend. Was het geld op? Vreesden ze de Belgische onafhankelijkheid of hadden ze het gewoon gehad met dat jarenlange graven?” In 1829 pikken ze het Breskensplan van Napoleon toch weer op. Er worden plannen getekend. 

De revolutie van 1830 betekent het einde van het project. Wanneer België in 1830 onafhankelijk wordt, ligt het nieuwe kanaal er maar wat te liggen. Gebruikt wordt het niet. De Belgische staat laat bovendien bij Oostkerke dammen opwerpen, kwestie van de Nederlandse buren in geval van nood te kunnen afweren. Wanneer er negen jaar later een wapenstilstand komt, verdwijnen die dammen en kan het kanaal eindelijk bevaren worden. 
“Er komt een barge die personen en goederen van Brugge naar Sluis, of tot op 1 kilometer van Sluis, brengt. De boeren uit de streek verschepen zo hun oogst naar de markt van Brugge en langs de vaart ontstaat ook economische activiteit. Zo verrijzen er her en der steenbakkerijen die tot in de jaren 1970 dienst zullen doen.”