Bezoek aan de overige locaties van DE ZEE

Op 1 April met Sigrune naar Oostende gespoord om, spijts de  hevige wind, toch de overige locaties van de tentoonstelling DE ZEE, de laatste waaraan Jan Hoet heeft meegewerkt te bezoeken.

Ons eerste bezoek was aan het Thermae Palace Hotel

De Belgische conceptuele kunstenaar Kris Martin (1972) vervaardigde een metalen frame dat exact de vorm van de lijsten van het veelluik De Aanbidding van het Lam Gods (1432) van de gebroedersVan Eyck nabootst. Altar is een leeg frame dat opgesteld staat op het strand van Oostende en dat de bezoeker uitnodigt om door het ‘raam' een blik te werpen op de zee. Martin zegt: ‘Dit is een open venster, een venster op de zee in dit geval. De kadrage verandert naarmate je dichtbij of veraf staat. Het creëert een soort van tableau vivant. Het is eeuwig wisselend, de kleuren zijn altijd anders, want de zee is altijd anders: woest en onvoorspelbaar.' Martin brengt met simpele ingrepen nieuw leven in oude zaken, objecten die hij zich toe-eigent. Zijn werk is poëtisch en contemplatief en herinnert ons aan de kortstondigheid en vergankelijkheid van het menselijke bestaan.

Martin ontwierp Altar op vraag van Jan Hoet voor de expo De Zee.

Daarna bezoeken we het Ensor Museum, waar o.m. werken van Rob Scholte tentoongesteld zijn.

In tegenstelling tot wat sommigen denken, is dit niet het geboortehuis van James Ensor (1860-1949). Hij betrok het woonhuis dat op dat moment al tientallen jaren in het bezit van de familie was pas op zevenenvijftigjarige leeftijd, in 1917. 

Oorspronkelijk was het eigendom van Leopold Haegheman – de broer van James’ moeder – en Pauline Dewinter die er onder meer een souvenirwinkel onderbrachten met een assortiment aan schelpen,  kralen, speelgoed, maskers e, andere prullaria.

Ensor zou het huis uiteindelijk erven en woonde er tot zijn dood in 1949.

Het borduurwerk van Rob Scholte is zeer verrassend.  Op een ondergrond van een soort stramien wordt met verschillende soorten garens geborduurd. 
Hier zijn werken geselecteerd die verband houden met de zee, zoals fregatten, galjoenen en een driemaster.  Er zijn ook 2 gezichten op Amsterdam.

Je zou denken dat dit de achterkant van het borduurwerk is.

De aan- en afhechtingen zijn duidelijk zichtbaar

Na een koffiebreak, met pannenkoek, gaan we naar de Cinema Capitole, of wat er ervan overblijft.

Omstreeks Pasen van het jaar 1957 opende Cinema Capitole zijn deuren voor het grote publiek. Er was plaats voor zo’n negenhonderd filmliefhebbers, waarvan er driehonderd een plekje konden uitkiezen op het balkon.

Het reusachtige bas-relief op de voorgevel werd gerealiseerd door de Brugse kunstenaars Poppe en Van Severen die zich inspireerden op scènes uit de Hollywoodfilm Ben Hur uit 1959.

In 1987 diende de cinema zijn deuren te sluiten. Strengere veiligheidsnormen vroegen om een grote investering en de eigenaren konden op dat moment niet beschikken over het nodig budget. Bovendien nam het cinemabezoek af ten gevolge van de opkomst van de videofilm.

De video die er wordt vertoond kan U op bijgevoegde link bekijken :

"The Arc of Ascent" video van Bill Viola